Tosbağa Tospik ve Hızlı Gün

Bir varmış, bir yokmuş.
Yeşil yapraklarla dolu sakin bir ormanda Tospik adında bir tosbağa yaşarmış.

Tospik yavaş yürürmüş. Çok yavaş.
Ama onun kalbi hızlı atarmış.
Çünkü o çok heyecanlı bir tosbağaymış!

Bir sabah uyandığında gökyüzü parlakmış.
Tospik aynaya bakmış ve şöyle demiş:
“Bugün çok hızlı olmak istiyorum!”

Koşmak istemiş, zıplamak istemiş…
Ama Tospik, bir adım atmış…
Sonra bir daha…
Ama her zamanki gibi yavaş gitmiş.

Tospik biraz üzülmüş.
“Ben neden yavaşım?” demiş.
Birden yanından Cikcik adında bir serçe uçuvermiş.
“Merhaba Tospik! Neden suratın asık?” demiş.

Tospik anlatmış:
“Bugün hızlı olmak istiyordum ama yine yavaşım…”

Cikcik gülümsemiş:
“Ama senin yavaşlığın da güzel! Bak, sen fark ediyorsun çiçekleri, ben uçamıyorum bile o kadar yakından!”

Sonra Pofuduk Tavşan gelmiş,
O da şöyle demiş:
“Sen geçerken ben nefesleniyorum. Çünkü senin yanında zaman yavaşlıyor, çok hoşuma gidiyor.”

Tospik düşünmüş…
 Çiçekleri görmüş.
Minik karıncaları fark etmiş.
Ve yavaşça gülümsemiş.

“Belki de yavaş olmak çok güzel bir şeymiş,” demiş.
Ve neşeyle yürümeye devam etmiş.

O günden sonra Tospik hızlı olmak istememiş.
Çünkü onun hızı tam da olması gerektiği gibiymiş.

Pedagog Notu:

• Duygu tanıma: Hayal kırıklığı ve kabul etme gibi temel duygular çocuklara tanıtılır.

• Pozitif beden algısı ve öz-farkındalık desteklenir.

• Karşılaştırma yerine kendini sevme mesajı vurgulanır.