Yıldız Toplayan Kedi Minnoş

Bir Uykuya Hazırlık Masalı

Bir varmış, bir yokmuş…
Gökyüzünün en sessiz saatlerinde,
Uykudan hemen önce,
Minik bir gri kedi uyanırmış.
Adı Minnoş’muş.
Tüyleri yumuşacık, patileri sessizmiş.

Minnoş, diğer kediler gibi geceleri mırıldanmazmış.
O, gökyüzüne bakar,
Yıldızların parıltılarını sayar,
Ve "gökyüzündeki yıldızları topladığını hayal edermiş."

Birinci yıldız: minicik…
İkinci yıldız: sarı sarı…
Üçüncü yıldız: usulca göz kırpmış…
Minnoş her gece 10 yıldız toplarmış.
Ama hepsini cebe koymazmış.
Yıldızları hayallerine koyarmış.

Bu gece de Minnoş sessizce penceresinin önüne gelmiş.
Odanın ışığı kapalıymış,
Rüzgâr sadece "hımmm..." diyormuş,
Ve her şey hazırmış uyku için…

Minnoş bakmış yukarı,
Bir…
İki…
Üç yıldız bulmuş.

— “Merhaba yıldızlar,” demiş Minnoş mırıldanarak.
— “Siz parladıkça ben uyurum.”

O sırada rüzgâr biraz daha hafiflemiş.
Minnoş’un gözleri yarıya kadar kapanmış.

Dördüncü yıldız…
Beşinci yıldız…
Altıncı yıldız çok uzaktaymış…
Ama Minnoş onu da hayaline almış.

Sonra başını yavaşça yastığına koymuş.
Patilerini karıncalanmayan bir sessizliğe sarmış.
Yedinci yıldız...
Sekizinci yıldız...

Minnoş artık neredeyse düşler ülkesine geçmiş.
Dokuzuncu yıldız çok hafifmiş.
Onuncu yıldızsa Minnoş’un gözünün içine bakmış…
Ve fısıldamış:
— “Artık hazırız. Uykunun kapısı açılıyor.”

Ve işte o anda,
Minnoş’un nefesi yavaşlamış,
Kalbi sakinleşmiş,
Zihni durulmuş,
Ve tüm yıldızlar usulca onu düşler ülkesine götürmüş…

Bir yıldız,
Bir düş,
Bir nefes…
Ve artık sessizce uyku…